Kralj Radoslav je još za života svog oca, kralja Stefana Prvovenčanog proglašen za savladara, pa je bez problema nasledio vlast nakon njegove smrti 1228. godine.
 
Dominacija Vizantije u Srbiji

O kratkoj vladavini kralja Radoslava (1128-1233) ima malo podataka i oni govore o burnom vremenu, unutrašnjim trzavicama koje su bile posledica progrčke orijentacije novog kralja. Kralj Radoslav je poticao iz prvog braka Stefana Prvovenčanog i vizantijske princeze Evdokije, i od ranog detinjstva je vaspitavan u vizantijskom duhu. Njegov brak sa Anom, kćerkom solunskog cara Teodora I Anđela je samo pojačao postojeći grčki uticaj. Tako je on preuzeo vizantijsko carsko prezime Duka, koje stoji na prvom bakarnom novcu.

Vizantofilska politika kralja Radoslava se ogleda u njegovom nastojanju da se približi Ohridskoj arhiepiskopiji. Na osnovu sačuvanog pisma ohridskog arhiepiskopa Dimitrija Homatijana, zna se da je kralj Radoslav tražio odgovore na neka kanonska pitanja od njega, zaobilazeći poglavara samostalne srpske crkve, arhiepiskopa Savu. Ovo je moglo imati velike posledice i dovesti do gubitka samostalnosti Srpske arhiepiskopije, koja bi ponovo došla pod jurisdikciju Ohridske arhiepiskopije.

Gosti ne mogu videti slike, molimo Vas da se registrujete ili ulogujete


Igre prestola

Opstanak kralja Radoslava na prestolu je u velikoj meri zavisio od političkih prilika na Balkanu, i pre svega od podrške njegovog tasta Teodora I Anđela. Nakon njegovog poraza na Klokotnici 1230. godine, vlastela ispoljava nezadovoljstvo njegovom politikom i dolazi do promene na prestolu u jesen 1233. godine. Nezadovoljna vlastela je na vlast dovela njegovog mlađeg brata Vladislava, koji je krunisan od strane srpskog arhiepiskopa Save.

Zbačeni kralj je napustio zemlju i sa suprugom Anom potražio utočište u Dubrovniku, a ubrzo nakon toga se vratio u Srbiju gde ga je stric Sava zamonašio pod imenom Jovan. Nekadašnji kralj Radoslav je danas sahranjen u manastiru Studenici.

Vladavina kralja Vladislava

Stupanjem Vladislava na presto, situacija u zemlji se nije mnogo promenila. Nekadašnji vizantijski uticaj je zamenio bugarski, što je direktna posledica političkih promena na Balkanu nastalih nakon bitke kod Klokotnice. Pobedom nad Teodorom I Anđelom, car Jovan II Asen je postao najmoćniji vladar u istočnopravoslavnom svetu, tako da je kralj Vladislav oslonac tražio u njemu. Sklopio je brak sa Beloslavom, kćerkom Jovana II Asena, kako bi ojačao svoj položaj prema susedima.

Na samom početku vladavine kralja Vladislava došlo je do pogoršanja odnosa između Srbije i Dubrovnika, jer su Dubrovčani pružili utočište zbačenom kralju Radoslavu. Pogoršanje odnosa nije odgovaralo nijednoj strani, pa je 1235. godine zaključen poseban ugovor. Uprkos tome, odnosi dve zemlje i dalje nisu bili dobri. Za vreme Vladislava, Srbija se sukobila i sa Ugarskom.

Sudbina svetog Save

U prvim godinama njegove vladavine dolazi do promena u vrhu Srpske arhiepiskopije, pošto je Sava nakon dugog upravljanja crkvom odlučio da napusti položaj arhiepiskopa svakako nezadovoljan stanjem u Srbiji. Sava je ostao još neko vreme u Srbiji, pomažući novom arhiepiskopu, pre nego što je krenuo na još jedno putovanje po Istoku. U povratku, Sava  je posetio i Bugarsku, gde je i preminuo 1236. godine u Trnovu. Smrt osnivača srpske samostalne crkve, kao i činjenica da je preminuo i sahranjen van zemlje uznemirila je Vladislava koji je lično krenuo u Trnovo kako bi preneo Savine mošti u zemlju.

Gosti ne mogu videti slike, molimo Vas da se registrujete ili ulogujete


Mongoli u Srbiji

Poput starijeg brata, ni Vladislav se nije dugo održao na vlasti. Njegov položaj se u potpunosti promenio nakon smrti njegovog zaštitnika i tasta, u junu 1241. godine, što su iskoristile političke snage koje su bile nezadovoljne velikim uticajem Bugarske. Da stvar bude gora po kralja Vladislava, u proleće 1241. godine Mongoli su preko teritorije Srbije prodrli sve do teritorije Dalmacije, ostavljajući za sobom pustoš, pa se kralj suočio i sa nezadovoljstvom stanovnika.

Nezadovoljna opštim stanjem u zemlji, vlastela je koristeći nezadovoljstvo stanovništva u proleće 1243. godine podigla pobunu protiv kralja Vladislava koji je bio prinuđen da vlast preda najmlađem bratu, Urošu I (1243-1276).

Izvor: InterFON