Gosti ne mogu videti slike, molimo Vas da se registrujete ili ulogujete


Iskrcavanje je počelo 6. juna 1944. godine u 6.30. Većinu savezničkih snaga činile su američke, britanske, kanadske i francuske jedinice. Druge zemlje čiji su vojnici takođe učestvovali u bici bile su Australija, Belgija, Čehoslovačka, Grčka, Holandija, Novi Zeland, Norveška i Poljska. Savezničke vojnike prevozila su i tri broda Kraljevine Jugoslavije.

 Iskrcavanje u Normandiji, poznato i kao „Dan D” ili operacija „Overlord”, bila je prva serija operacija saveznika u Normandiji tokom Drugog svetskog rata. „Dan D” bio je jedna od najpažljivije planiranih vojnih akcija u istoriji koja je potpuno iznenadila Nemačku. Inače, poznat je i kao dan kada je najveći broj vojnika prešlo sa jedne teritorije na drugu.

Bitka za Normandiju vodila se između snaga nacističke Nemačke, koje su okupirale zapadnu Evropu i savezničkih snaga u Drugom svetskom ratu. Više od 60 godina kasnije ova invazija ostaje najveći pomorski i vazdušni desant u istoriji, koja je uključivala više od tri miliona vojnika prevezenih preko kanala Lamanš iz Engleske u Normandiju u okupiranoj Francuskoj.

Već 1942. godine saveznici su počeli da pripremaju planove za invaziju na Hitlerovu Evropu. Za komandanta operacije imenovan je američki general Dvajt D. Ejzenhauer. On je za operaciju morao da pripremi milion vojnika i još dva miliona ljudi za ratnu proizvodnju.
Od velike važnosti bilo je dobro odrediti mesto i vreme invazije. Saveznici su uočili manje utvrđenu regiju Normandiju. Plaže Normandije nazvali su kodirani imenima: Juta, Omaha, Gold, Džuno i Svord. Jedan od ključnih delova za uspeh operacije bile su i vremenske prilike.

Trening saveznika je bio vrlo realističan, dug i težak. Bilo je bitno da ceo trening prođe u tajnosti kako nemački špijuni ne bi dobili trag o planovima savezničke invazije. Za invaziju su saveznici izumeli brojna nova oružja.
Američki i Britanski avioni su učestalo bombardovali celu Francusku tako da Nemci nisu ni sumnjali da je to bombardovanje zapravo priprema za desant. U bombardovanju je učestvovalo više od 11.000 letelica, koje su bacile više od 195.000 tona bombi.

Iskrcavanje je počelo 6. juna 1944. godine u 6.30. Većinu savezničkih snaga činile su američke, britanske, kanadske i francuske jedinice. Druge zemlje čiji vojnici su takođe učestvovali u bici bile su Australija, Belgija, Čehoslovačka, Grčka, Holandija, Novi Zeland, Norveška i Poljska. Iskrcavanje u Normandiji počelo je noćnim padobranskim i jedriličarskim desantom, masivnim vazdušnim napadima i pomorskim bombardovanjem posle kojeg je usledio desant.
Noć pre „Dana D” 15.000 američkih i 7.000 britanskih padobranaca iskočilo je iz 2.395 aviona i 867 vazdušnih jedrilica, ali većina nije uspela da sleti u svoje zone zbog nemačke vazdušne odbrane, uprkos tome uspeli su da stignu do skoro svih ciljeva.

Zauzimanje plaža Omaha bio je zadatak 29. divizije američke vojske. Nemirno more otežalo je DD tenkovima da dođu do obale, tako da su uspela samo dva od 29 koliko ih je poslato, dok su drugi potopljenje. Padobrance je zadržala Druga SS divizija tako da se nisu uspeli probiti do Atlantskog zida i unište bunkere, pa je Omaha postala najkrvavija plaža u operaciji Overlord. Na plažu Juta se iskrcalo 30.000 američkih vojnika i 3.500 vozila i dve grupe DD tenkova. Tenkovi su očistili put od mina i omogućili vojnicima da se popnu na stenu. Nemci su na plaži pružali slab otpor i Saveznici su zauzeli njihove položaje.

Plaža Džuno dodeljena je trećoj kanadskoj diviziji. Problem je bio to što je u moru bilo puno grebena pa su morali krenuti kada je došla plima i nisu videli mine, tako da je mnogo desantnih brodova na početku iskrcavanja uništeno. Kanađani su jedini tog dana donekle postigli ciljeve.
Plažu Svord je dobila treća britanska divizija. Posle bombardovanja iskrcani su vojnici koji su se probili do grada Oustrehama i tamo se suočili s nemačkom vojskom.
Plaža Gold pripala je 50. britanskoj diviziji i 8. oklopnoj brigadi . Cilj im je bio da zauzmu grad Aromančes i naprave bazu. Kada se stanje na moru pogoršalo i više se nisu mogle videti mine, mnogo vozila je bilo uništeno.
Do ponoći su saveznici ipak uspeli da odbiju sve protivnapade i uspostaviti kontrolu nad plažama omogućavajući iskrcavanje ostatka vojnika i na kraju su osvojili bitku.
SAD su u bici imale 29.000 poginulih i 106.000 ranjenih i nestalih, Velika Britanija 11.000 mrtvih i 54.000 ranjenih i nestalih, a Kanada 5.000 mrtvih i 13.000 ranjenih i nestalih.

Bitka za Normandiju potrajala je još dva meseca, koliko je trebalo savezničkim snagama da uspostave čvrst mostobran na evropskom kopnu i da probiju nemačku liniju fronta u Francuskoj, a one je okončana oslobađanjem Pariza i uništenjem preostalih nemačkih jedinica u bici poznatoj kao „Džep kod Falaisea”.