Arheološko nalazište Kraku lu Jordan se nalazi 15 km istočno od Kučeva, u ataru sela Brodice. Centralni deo lokaliteta predstavlja utvrđeni kompleks, smešten na manjem uzvišenju iznad ušća Brodičke reke u Pek. Podignut je krajem III veka, a trajao je i razvijao se do kraja IV veka, kada je stradao u velikom požaru. Nakon toga utvrđenje nije obnavljano, a najverovatnije ni metalurške aktivnosti, mada ima tragova srednjovekovne grnčarije. Tokom arheoloških istraživanja, vršenih sa prekidima od 1971. do 1991., godine unutar utvrđenja su otkriveni i materijalni tragovi koji potiču iz bronzanog doba.

Mesto na kome je izgrađen kompleks u uskoj dolini Peka, koja preseca produžetak karpatskog planinskog lanca, odabrano je sa posebnom pažnjom. To je jedno izduženo i usko uzvišenje sa strmim i, sa tri strane, teško pristupačnim padinama. koje se dojima kao neko ostrvo, jer je sa tri strane (severne, istočne i južne) bilo okruženo Brodičkom rekom i Pekom.

Pored strateških, očigledno je da su postojali i drugi razlozi koji su uslovili njegovu izgradnju upravo na ovom uzvišenju. Po svemu sudeći bilo je neophodno da se utvrđenje podigne u središtu, odnosno u neposrednoj blizini, rudarskih radova. Kako se radilo o zlatu, od presudnog značaja je bilo da se dobijene količine što pre sklone na bezbedno mesto i tu pretope u slitke. Kraku lu Jordan predstavlja jednu neuobičajenu arhitektonsku i fortifikacionu koncepciju, uslovljenu konfiguracijom lokaliteta i višenamenskom funkcijom kompleksa. On je snažna fortifikacija koja je omogućavala kontrolu i zaštitu rudarskih radova na dobijanju zlata siguran centar u koji je dopremano zlato, i mesto na kome je ono topljeno i izlivano u ingote, zanatsko-metalurški centar, u čijim brojnim kovačkim keramičkim, staklarskim, i drugim radionicama, su proizvođeni proizvodi neophodni za ispiračku i rudarsku aktivnost koja se odvijala u okolini Kraku lu Jordana, i na kraju, upravni centar koji je nadgledao proizvodnju zlata i otpremanje zlatnih ingota.