Bitka kod Bileće odigrala se 27. avgusta 1388. godine nedaleko od istoimenog grada, između osmanlijskih pljačkaških odreda predvođenih Lala Šahinom (koji je predvodio Osmanlije u pobedi na Marici 1371. godine) i odreda kraljevine Bosne koje su predvodili Vlatko Vuković i Radič Sanković.

Turski vojskovođa Šahin napao je sa 18 000 vojnika koli su dočekani od strane Vlatka Vukovića i Radiča Sankovića sa 7 000 vojnika spremnih da krvlju brane svoju zemlju i veru. Bitka se okončala potpunim porazom Osmanlija u kome se i sam Lala Šahin jedva spasao bekstvom, dok su gubici u pobedničkim redovima bili neznatni. Nakon ove bitke, otomanski upadi u Bosnu su prestali na neko vreme, a o utisku koji je ona ostavila na ondašnje ljude govori i epitaf koji je uklesan na grobu Vlatka Vukovića u Boljunima, nedaleko od Stoca u Hercegovini:

             „Ase leži dobri čoek Vlatko Vuković. Vojvoda Vlatko je prvi pobijedio Turke kod Bileće 27. avgusta 1388.“

Vlatko Vuković Kosača (? – 1392) bio je gospodar Huma i jedan od najboljih vojskovođa kralja Tvrtka I. Nakon bitke kod Bileće, dobio je zadatak od Tvrtka da predvodi odrede koje je on poslao svom savezniku Lazar Herbeljanoviću protiv Turaka u Kosovskoj bitki. Vlatko je sa sobom poneo i jedan top koji je dobio od svog suseda Dubrovačkog kneza, pošto se nalazio u dobrim odnosima sa Dubrovačkom Republikom. lazar mu je prepustio komandu nad levim krilom koje su činile trupe kralja Tvrtka . Posle okončanja bitke, vratio se u Bosnu donevši sa sobom vest o pobedi, na osnovu čega je zatim Tvrtko slao izveštaje o pobedi u čiju slavu su zvonila crkvena zvona u Parizu.