Gosti ne mogu videti slike, molimo Vas da se registrujete ili ulogujete


Remezijana je arheološki lokalitet koji se nalazi u mestu Bela Palanka (opština Bela Palanka).

Pripada kategoriji spomenika kulture od velikog značaja, koji je upisan u centralni registar 1988. godine. Lokalni registar vodi Zavod za zaštitu spomenika kulture Niš. Remezijana je bila sedište episkopije (sedište episkopa Nikite) u 4. veku.

Gosti ne mogu videti slike, molimo Vas da se registrujete ili ulogujete


Lokalitet se nalazi na užem gradskom području Bele Palanke, na trasi antičkog puta Naissus—Serdica, na oko 35 km od prvog i na oko 106 km od drugog centra. Bedemi i unutrašnjost utvrđenja delimično su istraženi. Nekropole su identifikovane na osnovu slučajnih nalaza. Krajem 19. i početkom 20. veka obavljeni su manji amaterski arheološki radovi.

Prva iskopavanja započela su 1956. godine, tokom savremenih građevinskih radova i sa prekidima traju do danas. Otkriveni objekti su konzervirani.

Na Remezijani je otrkiveno pravougaono utvrđenje iz rimskog i ranovizantijskog perioda i poligonalne kule. Verovatno je naselje formirano rano, na šta ukazuju epigrafski nalazi. Status grada Remesijana dobija u vreme Trajana. Otkriveni su i ostaci bazilike, na čijem se zapadnom delu nalazila polukružna apsida. U okolini bazilike otkriveni su ostaci antičkih građevina.

Izvan bedema nalazila se trobrodna bazilika sa baptisterijumom, vila i nekropola.

Starija nekropola nalazila se severno od grada. Severna nekropola se nalazi u blizini naselja Dol, na desnoj obali Nišave, gde su kao slučajni nalazi pronađeni zidani grobovi i grobnice sa svodom. Grobnica sa nišom, lučnim svodom i ulazom na istočnoj strani otkrivena je 1923. godine. Jedan deo nalaza, koje su nalazači zadržali, uspeo je da otkupi Narodni muzej u Beogradu i to dva medaljona sa kamejama, zlatnu minđušu sa plavim kamenom, šest članaka zlatnog lanca, novac Maksimijana Herkulija, dva staklena, zemljani sud i srebrnu kopču. Dve južne nekropole datuju se u kraj 5. veka.

Najznačajniji su nalazi kameja u zlatnim okvirima sa ornamentom u obliku palmete. Kameje su napravljene od dvoslojnog kamena, sivoplavog ahata i beličastog opala. Prikazan je ženski lik, fine linije profila, sa velikim očima i kosom očešljanom u nisku punđu. Prema frizuri zaključuje se da je u pitanju moda iz antoninskog perioda ili iz perioda kćerke Maksimijana Herkulija, Konstantinove žena Fauste, na šta ukazuje bronzani medaljon iz Sirmijuma. Prema ovom prikazu žene između dvadeset i trideset godina i frizuri kameje mogu da se datuju oko 320. godine, kada je prema portretima na novcu, Fausta prikazivana sa ovakvom punđom. Sudeći po ovom nakitu osoba koja je sahranjena u grobnici bila je visoko na društvenoj lestvici.

Prsten sa natpisom fidem constantino

Zlatni prsten sa natpisom fidem constantino pronađen je na ovom lokalitetu pod nepoznatim okolnostima. Prstenje ovog tipa je verovatno dodeljeno posle Konstantinovog zauzimanja Naisa i osvajanja Serdike. Analiza ovog „prstenja odanosti Konstantinu“ datuje nakit u period od 315. do 317, ili 319. godine. Pretpostavlja se da je prsten mogao da dobije istaknuti carski službenik koji je najverovatnije bio stanovnik Remizijane.