Rimske terme u centru Čačka otkrivene su prilikom rekonstrukcije gradskog centra i iskopavanja temelja za novu stambenu zgradu – tzv. «lučnu zgradu» preko puta Doma kulture. Pošto je ustanovljeno da se radi o arhitektonskim ostacima kupatila – termi, odlučeno je da se obave arheološka istraživanja, konzervacija i prezentacija ovog vrednog i retkog nalazišta. Zaštitna arheološka iskopavanja su izvedena tokom 1970. godine u saradnji Zavoda za zaštitu spomenika kulture iz Kraljeva i Narodnog muzeja u Čačku.

Još prilikom pripremnih radova za podizanje «lučne zgrade» uništena je prostorija na severoistočnom delu, pa je zbog toga onemogućeno sagledavanje kompletne arhitektonske celine. I pored velikog značaja ovog spomenika kulture, nije postignut dogovor sa urbanistima i investitorom o preradi projekta radi kompletne prezentacije. Radovi na konzervaciji obavljeni su tokom 1971. i 1972. godine.


Od termi je sačuvan samo parterni deo iznad kojih je ležao glavni pod, nošen nizom stubića koji su služili kao sistem za zagrejavanje – hipokaust. Građevina ima pravougaovi oblik sa dva podužno postavljena niza prostorija. Iz ovog niza izlaze dva polukružna izbočenja na južnoj strani i jedna polukružna prostorija na zapadnoj strani. Dužom osovinom, građevina je orjentisana pravcem istok – zapad sa blagim odstupanjem prema severu. Najveća dužina je 22,6 m, a najveća širina je 18,45 m. Od celokupnog ansambla očuvano je šest prostorija i jedna delimičmo na severnoj strani.

Na osnovu rezultata istraživanja zaključeno je da su terme sagrađene krajem III i početkom IV veka. Verovatno da su oko 378. godine bile srušene, ali su obnovljene već negde početkom osamdesetih godina IV veka i ostaju u upotrebi sve do prvih decenija V veka kada su definitino napuštene.