Najstariji poznati grb Orlovića se nalazi u grbovniku "Korijenić-Neorić" (1595). Takodje se nalazi u Londonskom i Beogradskom grbovniku. Na verziji prikazanoj dole (iz knjige Ive Banca - "Grbovi-Biljezi identiteta") je ćirilicni naziv lose preveden u latinični (Orlovčić).
Grb se takodje nalazi i u Beogradskom Grbovniku II.
Kula Orlovića Pavla je stara utvrda kod sela Krasojevaca, 4km jugoistočno od Rudnika. Danas ima ostataka utvrđenja.
Grad Orlovića Pavla (znan i kao Baba) je tvrđava koja je postojala oko 10 km istočno od Paraćina. Njene ruševine je obišao i opisao Feliks Kanic na svom proputovanju kroz Srbiju tokom XIX veka. Danas na tom prostoru nema nikakvih ostataka utvrđenja.
O barjaku Pavla Orlovića, decenijama pa i vekovima, kružile su priče po Hercegovini i šire. Pisani su članci u novinama, ali nikad tačno i do kraja rečeno. Do sada najverodostojnija priča o barjaku glasi: Posle kosovske bitke, ali mnogo kasnije, pojavio se barjak Pavla Orlovića na području Gacka i to kod neke muslimanske porodice.
“Šiljak sa jabukom na vrhu drvenog koplja napravljen je od zlata (1,5-2 kg). Napravljen je tako da je imao četiri ravne strane koje su se sužavale prema vrhu i pravile četiri uska trougla. Na samom vrhu šiljka nalazila se kugla ili jabuka, kako ju je narod nazivao, od istog materijala. Na sve četiri trouglaste ploče šiljka bila su ispisana slova, nekakva slična grčkim, a stari su govorili da je to stara ćirilica. Na pločama je pisalo da je to barjak Pavla Orlovića.
